Chiang Mai Through My Film Camera
- Anjana Wichalai
- Mar 26, 2016
- 1 min read
เมื่อกลางปีที่แล้วได้มีโอกาสเดินทางไปที่จังหวัดเชียงใหม่ เดินทางในคืนที่สอบไอเอลเสร็จสภาพตอนนั้นคือเบลอมากๆ ยังไม่ลืมที่จะคว้ากล้องฟิล์มมาด้วย ดีหน่อย ,, เรามีญาติส่วนใหญ่อยู่ที่จังหวัดเชียงใหม่เลยมีความผูกพันธ์กับจังหวัดนี้ไม่น้อย มาเยี่ยมญาติๆ ทุกปี ไปเที่ยวก็หลายที่ จังหวัดใกล้เคียงนี่เก็บมาเกือบหมดแล้ว แต่การมาครั้งนี้ของเราแตกต่างจากครั้งอื่น ... คุ ณ ต า เ สี ย แ ล้ ว นั่นคือเหตุผลของการจองตั๋วตรงดิ่งมาที่เชียงใหม่ ,,
การมาเชียงใหม่ครั้งนี้จึงไม่ได้เป็นการตั้งใจมาเที่ยว แต่ก็ไม่ถือว่ามาทำธุระซะทีเดียว ญาติๆที่นี่ยังคงใจดีเหมือนเดิม ประกอบกับมีเจ้าหลานชายตัวน้อย สมาชิกใหม่ของครอบครัวจึงทำให้ทริปในครั้งนี้ดูมีสีสันมากขึ้น ,,, แถมยังมีน้องชายของเราที่ยังไม่กลับบ้าน ยังคงรออยู่เป็นเพื่อนเราที่เชียงใหม่ รูปหลายๆ ใบในทริปนี้จึงมีฝีมือของเจ้าน้องชายบ้าง ... เอาล่ะไปดูบางส่วนกันเลยเนอะะะะ

ร้าน iberry ไม่มาร้านนี้แสดงว่ามาไม่ถึงเชียงใหม่ เห็นเขาว่ากัน ...

มาครั้งนี้ ร้านใหญ่กว่าเดิมเยอะ ครั้งล่าสุดมากับเดอะแก๊งค์คิดถึงตอนนั้นเหมือนกันนะ

คุณป้ากะเจ้าหลานปราบ ,, หลานชายสุดเลิฟ สมาชิกใหม่ของครอบครัว :3

ร้าน Coffee Villa นิมมานเหมินทร์ ซอย 5 ,, รูปปั้นหน้าร้านโคตรชิค

ร้านกาแฟชื่อดัง Ristr8to นิมมานเหมินทร์ ซอย 3 ปากซอยเลย ,, กาแฟจากเมล็ดกาแฟทั่วทุกมุมโลก แซ่บเด้

กินติมกัน .. จำไม่ได้จริงๆ ว่าร้านไหน แต่เจ้าของร้านใจดีมาก ให้ชิมติมฟรีตั้งหลายรส

ไอ้น้องชายตัวแสบ คิดถึง ไว้ไปเที่ยวด้วยกันอีกนะ (:

อ่างแก้ว มช. บรรยากาศ 10/10

มช. ก็ยังเป็นมหาวิทยาลัยในฝันของเราอยู่ :D

ท้องฟ้าที่เชียงใหม่เหมือนที่อื่นมั๊ยนะ ,,, มองรูปนี้ดีๆ เหมือนเมฆขยับได้ เราเป็นคนเดียวป่าวว่ะ

พักสักหน่อยล่ะกัน
จริงๆยังมีอีกหลายรูปที่ไม่ได้เอาลงในบทความนี้ ตามต่อที่อัลบั้มของเราได้นะ ,, ไว้เราไปเที่ยวที่อื่นเราจะถ่ายมาฝากอีกด้วยเจ้ากล้องฟิล์มตัวนี้แหละ ,,
พอนึกๆไปกว่าจะได้รูปแต่ละใบมาเล่าให้ฟัง ตัวม้วนฟิล์มนี้ก็เดินทางไกลหลายพันกิโลเมตรเหมือนกันนะ ,, ม้วนฟิล์มนี้เป็นของฝากจากญี่ปุ่นของเพื่อนสนิทเราคนนึง ฝากขอบคุณอีกที อิอิ จากนั้นมันก็เดินทางจากขอนแก่นไปยังเชียงใหม่ แล้วกลับมาที่ขอนแก่นนานหลายเดือนก่อนจะได้เดินทางต่อไปยังกรุงเทพและกลับมาเป็นรูปให้เราได้เล่าลงบทความนี้ ,,, ต้องขอบคุณพี่ชายคนนึงที่ดูแลเรื่องการล้างฟิล์มให้เรา พี่เขาใส่ใจมากจริงๆ .... ม้วนฟิล์มนี้คงเป็นม้วนฟิล์มที่เดินทางไกลที่สุดของเรา (แค่ในตอนนี้เท่านั้นแหละ หึหึ) ..
เล่ามาตั้งนาน คงถึงเวลาจบการเดินทางของฟิล์มม้วนนี้ล่ะ ไว้เจอกันใหม่เนอะ ขอบคุณที่นั่งอ่านนะ ,,.
(:
Anjana Wichalai
תגובות